De eerste social ride van het H3O 2025-seizoen vond plaats op 19 april waar we samen met de jeugdploeg een ritje van een 80-tal km afwerkten langs Pajotse wegen. De jeugd was duidelijk in vorm. Ze reden er de meeste volwassenen af wanneer ze zich onderling aan het meten waren op de pittige hellingen. Behalve Lander, hij had pech dat zijn versnellingsapparaat blokkeerde op een zware versnelling. Op die manier konden we hem wel bijhouden. Een mooie route, uitgetekend door jeugdcoach Stijn bij een aangenaam weertje en dus een perfecte start van onze social rides.

De volgende sociale activiteit werd opnieuw georganiseerd samen met de jeugd, toen we op donderdag 1 mei onze wetsuits gingen testen in de zwemvijver van Jan (of is het nu Sander?) als voorbereiding op de ploegentriatlon die de daaropvolgende zaterdag doorging in Viersel. Met een hapje en een drankje erbij maakten we er een gezellige boel van. Nog eens bedankt Jan en Sander!

2 weken later, op zaterdag 17 mei, stond de eerste social run op de agenda. We gingen voor een rustig loopje met start in het mooie groene Hallerbos om zo langs de veldwegen van Dworp rond de prachtige grote vijver van Zevenbronnen langs een stevige maar mooie helling terug naar Hallerbos te lopen. Met een gezellig groepje van 6 (3 dames en 3 heren, qua genderneutraliteit zaten we ok) aan een rustig tempo, met een stralende zon en een zalig landschap, wat konden we nog meer wensen? Een hapje en een drankje op de parking van het Kapittel maakten onze zaterdagvoormiddag helemaal af.

Volgende social ride : met de fiets naar Dendermonde.
Zondag 1 juni, afspraak om 12u aan Sportoase Halle voor een heen- en terugrit naar Dendermonde. We gingen namelijk supporteren voor onze clubgenoten die deelnamen aan de Ros Beiaardtriatlon in het kader van de T3-series. Een redelijk rustige rit via Gooik eventjes op de kleine versnelling langs de Woestijnkapel en dan een lang stuk langs het rustige water van de Dender. We waren net op tijd aan de Oude Dender waar de zwemstart was. We zagen daar geen verdrinkend paard zoals de legende ons vertelt, maar wel een groot aantal triatleten in wetsuit die in het water doken om 750 m te zwemmen, daarna 20 km te fietsen en 5km te lopen. We herkenden 2 blauwe H3O-badmutsen: Timo en Reggie die hier het beste van zichzelf gaven. Hoewel we met niet veel waren, hebben we als supporters ons toch goed laten horen en zagen eerst Timo en kort daarna Reggie binnenlopen in een mooie tijd. We zagen ook Senne en 2 leden van onze jeugdploeg, Lander en Matis, zich klaarmaken voor de recreatieve wedstrijd die om 16u startte. Maar voor ons was het tijd om terug te rijden, want we hadden nog een hele rit af te werken richting Halle. We waren blij toen we terug in Halle waren met een goeie 95km in de benen. Dat kan al tellen!

8 Juni stond de volgende social run op de kalender. We kozen deze keer voor de Jetbeizeluup in Vlezenbeek. Een gezellige jogging, georganiseerd door Landelijke Gilde Sint-Pieters-Leeuw met 3 verschillende afstanden mogelijk: 6 km, 12 km of 18 km. Met 14 deelnemers van H3O waren we goed vertegenwoordigd. Een mooi uitgetekend parcours langs de Groenenberg naast het kasteeldomein van Gaasbeek verder tussen de velden van Vlezenbeek en aankomst in de Konijnenstraat waar we een bakje aardbeien kregen als beloning voor de inspanning. Bij elke afstand een H3O-er op het podium, met 3x zilver. Coach Wim op de 6 km, Jonas op de 12 km en Anthony op de 18 km. Onze club zit blijkbaar met een Poulidor-complex. En ook stevige prestaties van de andere H3O-vrouwen en -mannen. Onze zware trainingen werpen duidelijk hun vruchten af.

Op zaterdag 5 juli stond er een er een nieuwe social ride op het programma waarbij we met zijn zessen de Kastelenroute verkend hebben. Een hele mooie route met enkele pittige hellingen doorheen het glooiende Pajottenland waarbij we konden genieten van een heerlijk zonnetje.

Tijd nu voor de volgende hoofdstukken in ons social-verhaal. Met hopelijk heel wat inspiratie voor een volgend verslag.

Ben je tussen 9 en 15 jaar oud en wil je ook eens proeven van triatlon? Wil je jouw fietsskills verbeteren of ben je een waterrat? Of doe je gewoon heel graag aan sport? Dan is het triatlonkamp van H3O waarschijnlijk iets voor jou!

Meer info en inschrijving: https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSfwjK1Aj5keppQc3hB142GJbzS0C-EmmmU1SYVcOrqpxyy7UA/viewform

Het is opnieuw die tijd van het jaar. De feestdagen zijn voorbij en het nieuwe jaar trekt zich weer op gang, dus weer eens tijd voor de eerste sportieve uitdaging van het jaar: de Relais Givrés. 

Voor diegenen die het concept van de Relais Givrés nog niet kennen, het is een aflossingswedstrijd met ploegen van 5 lopers, bestaande uit minstens 1 vrouw en minstens 1 veteraan van 40+. Iedere loopster (de vrouwen starten altijd als eerste) en loper legt 2 ronden af van 4 km, 8 km in totaal dus. En op het einde loopt de hele ploeg samen 1 ronde van 4 km. De totale afstand per ploeg: een mooie 44 km! 

Andere jaren ging de wedstrijd altijd door in Neder-Over-Heembeek, in de duistere bossen achter het militair hospitaal, maar dit jaar was een speciale editie. Voor het vijfendertigjarige bestaan van de wedstrijd ging deze dit jaar door in niets minder dan het prestigieuze Koning Boudewijnstadion in Brussel, gekend van de vele interlands van de Rode Duivels, van de Memorial Van Damme en van nog veel meer. 

H3O was dit jaar weer present met niet minder dan 4 ploegen, dus 20 enthousiaste lo(o)p(st)ers waaronder mezelf. Zoals het een eco-sportieve club betaamt spraken we af om te carpoolen of gebruikten we het openbaar vervoer. Alles was zoals altijd weer goed georganiseerd met een parking vlak voor het stadion. Ook het afhalen van de nummers ging vlot, chapeau voor de organiserende club “Les Lendemains de la Veille” om zo’n groot evenement weer tot een goed einde te brengen. 

In de aankomsthal van het stadion begroetten we elkaar en deelden we de startnummers uit. Vervolgens maakten de dames van elke ploeg zich reeds klaar voor de start van de wedstrijd. Veerle, Lise, Carolien en Hanneke voor respectievelijk de Vossen, de Eekhoorns, de Lynxen en de Hazen (de namen van onze ploegen). Alle 4 stonden ze enthousiast en supergemotiveerd klaar voor de start. Om 11u15 galmde tussen de lege tribunes van het grote stadion het startschot en we zagen de massa het stadion uitlopen. Er waren bij de volwassenen een kleine 200 ploegen, dus in totaal deden er bijna 1000 deelnemers mee, dat kan tellen! 

Ondertussen maakte ik me klaar om op te warmen, want ik stond als 2e loper genoteerd bij de Eekhoorns. Tijdens het opwarmen zag ik de dames bij de eerste ronde het stadion binnenlopen en terug buitenlopen voor hun 2e ronde. Carolien op topsnelheid, even later gevolgd door Veerle, Lise, en Hanneke. Tijd om zelf naar de wisselbox te gaan in het stadion. Het was voor mij de eerste keer dat ik de binnenkant van het Koning Boudewijnstadion in het echt zag. Viel wel wat tegen eerlijk gezegd, ik heb al koeienstallen gezien die luxueuzer ingericht waren. In de wisselbox stonden Maarten, Anthony en de sympathieke vervanger van coach Wim, Frederik, al klaar. Wim had zich de dag ervoor geblesseerd en had zelf voor een vervanger gezorgd. 

Carolien kwam als eerste binnengelopen, afgelost door Anthony, even daarna was Veerle aan de finishlijn en zagen we Frederik wegstuiven, kort gevolgd door Lise, van wie ik de stok overnam. En vlak achter mij zag ik Maarten Hanneke aflossen, super gelopen dames! 

Ik liep het stadion uit terwijl de zon erdoor kwam en de temperatuur toch iets aangenamer werd, want het was dit jaar nog eens in de sneeuw te doen! Een beetje voorbij het stadion bij de eerste helling had Maarten mij al te pakken en we moedigden elkaar nog wat aan. We passeerden aan het indrukwekkende Atomium, richting Ossegempark met vele nijdige hellinkjes. Vlak voor het park zag ik Anthony reeds terug richting stadion lopen, goed bezig! 

Nu, dat het hier geen gezondheidswandeling ging worden had ik wel kunnen denken, maar de dikke sneeuw in het park maakte het nog extra moeilijk en het was opletten om niet onderuit te gaan op het toch wel bochtige parcours. Dan terug het park weer uit, weer voorbij het Atomium, de laatste kuitenbijtende helling over en de laatste kilometer redelijk plat richting stadion. In het stadion zelf volle ambiance, dan terug het stadion weer uit voor mijn 2e ronde, luid aangemoedigd door onze clubgenoten. De 2e ronde was nog meer afzien, de conditie is ook niet meer wat het geweest is en we zijn ook weer een jaartje ouder, maar in een wedstrijd als deze ga je door op karakter. Het sneeuwlandschap in het park had iets schilderachtigs. Maar ja, wat heb je eraan als je aan het sterven bent. Dan terug het park uit, met de laatste krachten de laatste helling over en dan richting stadion om dan in de laatste rechte lijn nog eens vleugels te krijgen door de aanmoedigingen van supporters. Ik gaf de stok door aan Kristof, die als derde loper wegvloog voor de Eekhoorns. 

Ondertussen had Matthias mij nog voor mijn laatste kilometer al voorbijgelopen voor de Lynxen en waren Tom en Hans al aan het lopen voor de Vossen en de Hazen. Na gereanimeerd en geravitailleerd te zijn, was het nu mijn beurt om te supporteren. Ondertussen zaten we wel met een probleem, waar was Patrick? Patrick moest normaal als 4e lopen voor de Vossen, maar stond met autopech langs de kant. Timo wisselde van startnummer en nam de stok over van Tom.  

Ondertussen liep Nick als 4e loper voor de Lynxen om dan afgelost te worden door onze voorzitter Thomas, in een outfit en tempo waarmee je naar Hawaï kan gaan. Loïc was ondertussen ook al vertrokken als 4e loper voor de Hazen en even later loste Adriaan Kristof af als 4e loper voor de Eekhoorns, het ging vlot vooruit. Niet veel later nam Frederik, opnieuw hij, de stok over van Timo en begon hij aan de laatste 2 individuele rondes voor de Vossen. Kort daarna kwam Loïc het stadion binnengelopen en Jonas kon beginnen als laatste loper voor de Hazen. 

Ook Thomas kwam toe en de Lynxen konden beginnen aan hun laatste 4 km in groep. Ook Adriaan beëindigde zijn individuele rondes en Vanessa vertrok als laatste loopster voor de Eekhoorns. Even later kwam Tom, die de laatste ronde had overgenomen van Frederik, het stadion binnen en de Vossen konden beginnen aan hun laatste 4 km. Kristof liep met hen mee om de plaats van Patrick op te vullen. Kort daarna kwam Jonas aangelopen richting wisselbox en konden de Hazen aan hun laatste ronde beginnen. Spannend, konden de Hazen de Vossen nog inhalen? 

De Lynxen bereikten als eerste H30-groep de finish in een tijd van 3u11m10s, goed voor een 27e plaats in de eindstand. Knap gedaan heren en dame! Nu was het wachten op de Vossen en de Hazen, wie zou het halen... Het waren de Vossen die iets eerder over de finish liepen in een tijd van 3u28m13s, goed voor een 51e plaats. Kort daarna volgden de hazen in een tijd van 3u 32m17s. Eveneens knappe prestaties, proficiat mannen en vrouwen! 

Ondertussen was ik al aan het opwarmen voor de laatste loopronde met de Eekhoorns. Even daarna kwam Vanessa het stadion binnengelopen en konden Lise, Kristof, Adriaan en ik aansluiten voor onze laatste 4 km. Respect voor Vanessa die de laatste 3 rondes achtereen moest lopen en ook voor Kristof die aan zijn 4e ronde begon. Zelf moest ik alles geven om te kunnen volgen. In het park lag het er ondertussen nog gladder bij en Lise maakte een schuiver, zonder erg, direct terug recht en er weer tegenaan. Met enige moeite de laatste helling nog over en onder luide aanmoedigingen van onze clubgenoten richting finish. Aangekomen in een tijd van 4u07m36s, goed voor een 138e plaats. Misschien niet zo goed als onze topploegen, maar toch wel zeer tevreden over onze prestatie. 

Na het uithijgen en de eerste impressies, kwam we nog eens allemaal bijeen voor een groepsfoto met de H3O-vlag. En zoals de H3O-traditie het wil, sloten we de dag af met een goed glas. En dan terug huiswaarts, allemaal moe maar voldaan. Speciale dank nog eens aan Frederik die hier uiteindelijk 2 man is komen vervangen en ook dank aan Vanessa die de inschrijvingen geregeld heeft en ook de ploegen heeft samengesteld. 

En ook niet vergeten, Victor, zoon van Anthony, die hier in de voormiddag de H3O-kleuren verdedigd had bij de jeugdwedstrijden, knap gedaan man! 

Ok, de kop is eraf, we kunnen weer verder kijken naar een jaar vol leuke wedstrijden, met voor elk wat wils. En laat de verslagen maar komen! 

Gert 

Uitslagen en foto’s: https://relaisgivres.be 

​Zondag nam ik deel aan Dwars door Oetingen, editie 2022. Op zich niks noemenswaardig- hoor ik u denken- en dat is het waarschijnlijk ook niet.

Maar voor mij was het na heel lang gesukkeld te hebben met de knie & enkel en een voorzichtige hervatting van het lopen sinds februari, de eerste keer dat ik nog eens, pijnvrij, aan de start kon staan van een plaatselijke jogging.